[Dutch] Digitalisering Jeugdgezondheidszorg

Digitalisering is handig, want dat is efficient en zorgt voor besparing, dit is al een tijdje een dogma in de Nederlandse politiek. In de praktijk blijkt dat lang niet altijd zo te zijn, maar dat houdt de politiek niet tegen.  Dit zien we aan het weinig populaire Elektronisch Patiënten Dossier, maar ook bij Jeugdgezondheidszorg wordt dit dogma al een tijdje met veel moeite toegepast.

In 2004 begon men al met ‘Operatie Jong’, waarvan het Elektronisch Kinddossier (EKD) een onderdeel zou worden. Dit zou net zo opgezet worden als het originele Elektronisch Patientdossier (EPD): een gedecentraliseerd systeem zijn met een landelijke verwijsindex. In 2005 trok het College Bescherming Persoonsgegevens

al aan de bel dat hier voorzichtig mee omgegaan moest worden. En in 2007 kwam het CBP met een lijst aandachtspunten.Uiteindelijk is de stekker uit het EKD getrokken, officieel omdat er problemen waren met de aanbestedingsprocedure.

Het dogma van de digitalisering laat zich niet zomaar tegenhouden, dus is men even stil geweest om daarna met een andere naam en aanpak gewoon door te gaan. In dit geval is in 2008 ingezet op Jeugdgezondheidszorg (JGZ) met daarin de Digitaal Dossiers Jeugdgezondheidszorg (DDJGZ) . In plaats van een centrale aanpak ligt nu de verantwoordelijkheid bij de gemeenten. Het CBP houdt gelukkig dit decentralisatie proces nauwlettend in de gaten.

Net als bij het nieuwe EPD komt er geen landelijke verwijsindex voor het DDJGZ, maar sluit men aan op het Landelijke Schakelpunt (LSP). In eerste instantie komt er alleen een landelijke verwijsindex voor risicojongeren, de andere dossiers blijven alleen lokaal. Maar kunnen met het LSP wel makkelijk doorgestuurd worden. Het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid, GGD Nederland en Actiz vertellen in 2012 vrolijk dat de kosten voor het aansluiten op het LSP  €0 zijn.

Voor de duidelijkheid, een kind krijgt een digitaal dossier vanaf zijn geboorte. Het consultatiebureau houdt dat bij en draagt dat dan over aan de schoolarts van de lagere school. Die draagt het later weer over aan de schoolarts van de middelbare school. De jeugdgezondheidszorg houdt op als iemand 19 wordt, maar daarna is men verplicht het dossier nog 15 jaar te bewaren. Het dossier verdwijnt dus pas 34 jaar nadat het aangemaakt is. En dan hoop je maar dat het die 34 jaar lang op een veilige digitale infrastructuur gestaan heeft.

Met de nieuwe Jeugdwet wordt de gehele jeugdzorg gedecentraliseerd en naar de gemeente geschoven, inclusief de financiering. Daardoor krijgen er nog meer partijen toegang tot dit digitaal dossier. De gemeente heeft al veel gegevens, dus het is maar de vraag in hoeverre dit allemaal netjes gescheiden blijft.

Voor meer informatie zie www.ddjgz.nl of vng.kennisplein.info/